17.05.2014

Unuturuz

Unutmayacağız, unutturmayacağız diye söylüyoruz günlerdir. İnsanız, nisyandan gelir ya adımız, unuturuz elbet bunu da unuturuz öncekileri unuttuğumuz gibi. Unutmamak değil belki ama hatırlamak mümkün. Annesinin ellerinden tutmuş, babasızlığı gözlerinden okunan bir yetimin çaresizliğini görünce, hatırlarız. Sonra yine unuturuz, nisyan bizim göbek adımız, ara sıra hatırlatacak bir şeyler görürsek ne âlâ. Acının yıldönümlerinde ortaya çıkıp konuşur siyasîler, pişkince, hayasızca. O zaman yine hatırlarız; ama gün gelir hatırlatan şeyleri de unuturuz artık. Eninde sonunda unuturuz. Nisyan göbek adımız bizim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder